Eind februari nam het coronavirus Nederland in zijn greep. Het dagelijkse leven lag een tijdje helemaal stil. Ik vroeg me af: wat doet de lockdown met stellen die in verwachting zijn van een kindje? Wat maken zij mee?
Op oudjaarsavond, enkele minuten voor het ingaan van het nieuwe jaar, ontdekken Annick (34) en haar vriend dat ze zwanger zijn. Ze kunnen hun geluk niet op. Annick weet nog dat ze zei: 2020 wordt voor ons een heel bijzonder jaar. Niet wetende dat het coronavirus op uitbreken stond. Hoe gaat het nu met ze? Ik had Annick laatst aan de telefoon.
Hoe verliep het begin van je zwangerschap?
"Naast wat moe te zijn, ging het eigenlijk heel goed. Mijn vriend en ik gingen samen naar de verloskundige voor de controles en de eerste echo. Ik was voordat het virus in Nederland uitbrak al heel voorzichtig. Ik hield nauwlettend in de gaten hoe het coronavirus vanuit het buitenland dichterbij kwam. Ik schudde daarom al geen handen meer, bediende de lift met mijn elleboog en mijn koffie op kantoor schonk ik liever zelf. Mijn vriend en ik zijn echte globetrotters. Er stond half maart nog een laatste reisje gepland naar Spanje. Het reisadvies veranderde de avond voor vertrek. Na veel wikken en wegen besloten we toch maar niet te gaan. Kort daarna stond Europa op zijn kop door corona."
Wat veranderde er toen voor jullie?
"Het was heel onwerkelijk en natuurlijk een grote teleurstelling. Ik ben trots op mijn zwangere buik en dat kan ik niet meer met iedereen delen, nu we thuiswerken en met alle strenge regels. Sinds eind april ontvang ik mijn ouders en naaste familie af en toe nog. In de tuin, op gepaste afstand. Voordat de maatregelen wat versoepelde, heb ik de meeste tijd doorgebracht in mijn huis en tuin. Op rustige avonden en in het weekend maakte ik buiten de grenzen van mijn woning meestal een wandeling.
En hoe was het bij de verloskundige?
Daar ging het er ook anders aan toe. Vragen en informatie uitwisselen ging gedeeltelijk via de telefoon. Je kon alleen naar de praktijk voor noodzakelijk onderzoek, om te voorkomen dat je onnodig lang aanwezig bent. Vooraf en achteraf was je je handen. En de wachtkamer blijft leeg. Mijn vriend mocht helaas niet mee naar binnen. Tijdens de 20 weken echo zat mijn vriend in de auto voor de deur van de verloskundige praktijk te wachten. Ik vond deze echo erg spannend. Ontzettend moeilijk om dan alleen te zijn. We zouden op dat moment ook samen ontdekken of we een jongen of meisje krijgen. De beelden heb ik opgenomen en later met hem gedeeld in de auto. Niet echt zoals wij het ons hadden voorgesteld. Het bekend maken van het geslacht bij familie en vrienden had een feestje moeten worden. Helaas konden wij dit bijzondere moment alleen online met ze delen."
Lukt het met werken tot aan je zwangerschapsverlof?
"Ik heb thuis een goed ingerichte werkplek. Het reizen blijft mij hierdoor bespaard. Ik kan dus iets langer in mijn bed blijven liggen. Ik trek de meest comfortabele outfit aan, die ik waarschijnlijk niet zo snel op kantoor zal dragen. Daarnaast vind ik het prettig om in mijn eigen omgeving te zijn, omdat ik nu last krijg van kleine zwangerschapskwaaltjes."
Wat doe je om te ontspannen?
"Sinds kort volg ik online zwangerschapsyoga. Heel bijzonder. Op mijn scherm zie ik de lerares die alles voordoet en alle mede yoga-genoten. Het is even wennen, maar ik voel mij er goed bij. Mijn vriend zorgt goed voor ons. Hij kookt elke avond een heerlijke, gezonde maaltijd. Normaal op kantoor liep ik in de lunchpauze altijd even een halfuurtje buiten. Nu doe ik dat ’s avonds. Ook geniet ik tijdens de mooie dagen van mijn tuin."
Maak je je zorgen over de toekomst?
"Ik wilde graag in het ziekenhuis bevallen, maar ik sta nu steeds meer open voor een bevalling thuis. Ik hou er in ieder geval rekening mee. Je weet maar nooit. Komt er straks een tweede coronagolf, dan ben ik liever thuis. Daarnaast wilden we ons al vroeg oriënteren op een kinderdagverblijf, maar die zijn lang dicht geweest. We hervatten nu de rondleidingen en hopen dat we nog op tijd zijn voor inschrijving. Het blijft een rare onzekere tijd, maar we genieten toch zoveel mogelijk van deze periode. We vieren elk weekend dat we weer een week verder zijn. Straks ben ik, voor het eerst, niet op vakantie maar gewoon vrij thuis. We gaan dan verder met de babykamer, en ervoor zorgen dat alles klaar is zodat het kindje geboren kan worden… in een wel heel bijzonder jaar."
