Wat is het idee?
LS,
In december 2010 werd bij mij alvleesklierkanker geconstateerd. Het IJssellandziekenhuis te Capelle aan den IJssel kwam tot de conclusie dat er niets meer aan te doen was en bood mij palliatieve zorg aan. Mijn vrouw had wel eens gehoord van een Whipple operatie en vroeg hiernaar. De dienstdoende oncoloog veegde het voorstel met allerhande argumenten (waar ik u niet mee zal vermoeien) van tafel. Mijn vrouw zette door en vond op het internet professor dr Topal van het Universitair Ziekenhuis Leuven (UZL) die ons twee dagen later te woord stond. Hij keek of hij water zag branden en bood aan 2 dagen later een Whipple operatie uit te voeren. Een team stond klaar. Twee dagen later werd ik geopereerd! Geweldig! Drie maanden later was ik kankervrij. Probleem was wel dat Zilveren Kruis geen contract had met het UZL. Door alle haast (we zijn tussendoor ook snel getrouwd, voor het geval alles verkeerd zou aflopen) en de korte tijd (waardoor ik nog steeds kankervrij ben) had we het niet goed voorbereid met een behandel plan en een S2 formulier. Uiteindelijk heeft ons dit veel geld gekost.
Mijn Whipple was niet de eerste urgentie waarvoor ik naar België was gevlucht. Enkele jaren voor 2010 was ik in Sharm-el-Sheik, Egypte en kreeg ik een hartaanval. Men vertelde mij in het ziekenhuis, waar ik met spoed was, dat ik moest worden gedotterd, maar dat men niet de apparatuur had zoiets te doen. In Nederland moest ik het absoluut doen. Dit was rond kerstmis, op 10 januari was ik thuis en nam ik contact op met het Erasmus MC. Ik kreeg een datum in juli. Dat vond ik wel wat lang duren, ik slikte medicijnen waar ik ongelooflijke hoofdpijn kreeg. Ik werd uiteindelijk een week later )rond 18 januari gedotterd in Gent, België. Gelukkig had u met dit ziekenhuis wel een contract en waren er geen financiële gevolgen.
Sedert 2010 moest ik nog 3 x terug naar België omdat men er in het Erasmus MC niet uitkwam. Ik had stenen in mijn galwegen, het EMC durfde dit niet aan en liet het graag aan Professor Topal over. Ik had een stent in mijn lever die eruit moest. De chirurg van het EMC kon hem niet vinden ('op de foto zie ik hem wel'), in het UZL werd de stent op dinsdagmiddag (ik werd om 1 uur opgenomen) verwijderd en ik mocht op woensdag weer naar huis. Er moest een shunt worden verwijderd, in Nederland stond met de handen in de mond, in België geen probleem.
Geen wonder dat ik steeds meer Nederlanders als patiënt aantref. Men is daar veel beter georganiseerd, weet wat men doet etc. Momenteel lig in weer in het UZL. In Izmir, Turkije werd op 13 december in het Medipoint dat ik een zware longontsteking had. Op de foto is mijn linkerlong niet zichtbaar meer, allemaal vocht. Slijm et cetera komt via mijn keel, neusholten en ogen naar buiten. Ik moet in een rolstoel rondgereden worden, ik ben zeer kortademig en extreem moe. Het is vreemd dat de longontsteking pas op 13 december 2022 werd geconstateerd, ik sta al 2 jaar bij het EMC onder controle. Foto´s, scans etc werden regelmatig gemaakt. Volgens het Medipoint (Izmir) zat het vocht er al minstens een jaar. Fijn, nu is alles zo ingekapseld dat het vocht niet via een punctie met een drain kon en kan worden weggehaald.
Daarom Zilveren Kruis, doe uw verzekerden een plezier en sluit een contract af met het UZL. Ook hoor ik graag waarom dit contract niet zou kunnen worden afgesloten.
Met de meeste hoogachting,
Drs W. van Beurden
***
