Is erg afhankelijk van je situatie en (de relatie met) je behandelaar(s). Niet eenduidig te antwoorden zonder te simplificieren. Zeker als je te maken hebt met meerdere specialisten die verdeeld zijn over verschillende ziekenhuizen is het mijn ervaring dat er dan teveel kapiteins op het schip komen te staan. Dat is het grote nadeel van de zogenaamde expertisecentra: je krijgt te maken met meerdere ziekenhuizen die in de behandelfase het hardst schreeuwen om hun gelijk, maar in de verantwoordingsfase gemakkelijk de bal bij een ander ziekenhuis neerleggen. Ze hebben dan wel het geld voor de behandeling kunnen declareren en wassen verder hun handen in onschuld, want niet de schuld van hun organisatie. 

Het is niet mijn bedoeling om alle situaties over een kam te scheren, maar het kan een ingewikkeld probleem zijn als de diverse kapiteins om wat voor reden dan ook niet dezelfde mening toegedaan zijn. Zo kan het gebeuren dat een diagnose gesteld door een professor uit het ene ziekenhuis verwijderd wordt uit het dossier door een AIO bij een ander ziekenhuis. Als je dan bij weer een andere specialist moet zijn voor een ingrijpende ingreep, is het niet makkelijk om alle neuzen 1 kant op te krijgen. Iedereen kijkt dan de patient aan: wat wil je? Maar de patient is in verwarring door de vele en tegenstrijdige adviezen die hij van de verschillende kenniscentra heeft gekregen.

Mijn advies zou zijn om regionaal alle kennis te behouden en deze niet te centraliseren. Of om beide systemen te laten co-existeren. Anders komt een grote groep patienten in de problemen. 

Als ik me niet vergis heeft de overheid dit probleem onderkend en is er in sommige gevallen geld beschikbaar voor die mensen die om wat voor reden dan ook niet de regie kunnen voeren over hun ingewikkelde zorgdossier. `In dat geval kan er gekozen worden om een zorgregisseur die de plooien gladstrijkt tussen de patienten, de diverse speclalisten, ziekenhuizen en andere betrokkenen. 

Is erg afhankelijk van je situatie en (de relatie met) je behandelaar(s). Niet eenduidig te antwoorden zonder te simplificieren. Zeker als je te maken hebt met meerdere specialisten die verdeeld zijn over verschillende ziekenhuizen is het mijn ervaring dat er dan teveel kapiteins op het schip komen te staan. Dat is het grote nadeel van de zogenaamde expertisecentra: je krijgt te maken met meerdere ziekenhuizen die in de behandelfase het hardst schreeuwen om hun gelijk, maar in de verantwoordingsfase gemakkelijk de bal bij een ander ziekenhuis neerleggen. Ze hebben dan wel het geld voor de behandeling kunnen declareren en wassen verder hun handen in onschuld, want niet de schuld van hun organisatie. 

Het is niet mijn bedoeling om alle situaties over een kam te scheren, maar het kan een ingewikkeld probleem zijn als de diverse kapiteins om wat voor reden dan ook niet dezelfde mening toegedaan zijn. Zo kan het gebeuren dat een diagnose gesteld door een professor uit het ene ziekenhuis verwijderd wordt uit het dossier door een AIO bij een ander ziekenhuis. Als je dan bij weer een andere specialist moet zijn voor een ingrijpende ingreep, is het niet makkelijk om alle neuzen 1 kant op te krijgen. Iedereen kijkt dan de patient aan: wat wil je? Maar de patient is in verwarring door de vele en tegenstrijdige adviezen die hij van de verschillende kenniscentra heeft gekregen.

Mijn advies zou zijn om regionaal alle kennis te behouden en deze niet te centraliseren. Of om beide systemen te laten co-existeren. Anders komt een grote groep patienten in de problemen. 

Als ik me niet vergis heeft de overheid dit probleem onderkend en is er in sommige gevallen geld beschikbaar voor die mensen die om wat voor reden dan ook niet de regie kunnen voeren over hun ingewikkelde zorgdossier. `In dat geval kan er gekozen worden om een zorgregisseur die de plooien gladstrijkt tussen de patienten, de diverse speclalisten, ziekenhuizen en andere betrokkenen.