Toen ik darmkanker kreeg, heb ik verschillende behandelaars gehad in 3 verschillende ziekenhuizen. Wat mij opviel is dat de meeste behandelaars het niet makkelijk vinden dat jij als patiënt mee wilt praten over je behandeling. Het werd zelf zeer ongemakkelijk toen ik voorstelde dat ik ook gebruik wilde maken van complementaire geneeskunde (in mijn geval Ayurvedische geneeskunde) Ik vroeg om goede begeleiding (omdat er zoveel mis is gegaan) maar kreeg het antwoord dat dat niet gebruikelijk was. Met mijn oncoloog had ik alleen nog contact via de doktersassistente, terwijl je juist in zo'n traject gehoord en gezien wit worden. en de dingen SAMEN wilt bespreken en niet behandeld wilt worden als een onnozel kind.  Ik heb zelfs 7 jaar na mijn behandeling soms nog last van mijn traumatische ervaringen, zelfs zo erg dat toen mijn man ook kanker kreeg en we weer naar dat ziekenhuis moesten ik dat niet kon. We zijn toen maar overgestapt naar een ander ziekenhuis.

Ai Renske54, dat is vast moeilijk geweest voor je. Je zou graag meer gezien en gehoord willen worden. En dat een arts open staat voor alternatieve opties en goede begeleiding. Wat voor soort begeleiding had je graag gekregen?  

Allereerst een vast aanspreekpunt (nu was mijn oncologische verpleegkundige bezig met nieuwbouw) misschien een aanspreekpunt bij de zorgverzekeraar om je problemen mee te bespreken. Verder zou er een goed programma moeten komen voor na de behandelingen. In mijn derde ziekenhuis was wel zoiets voor handen maar werd ik niet op die mogelijkheid gewezen , er werd zelfs verteld dat de zorgverzekering dit niet zou betalen. Ik ben best mondig maar was toch te moe om alles na te gaan. Het meeste heb ik gehad aan een 2 weekse kuur in een Ayurvedische kliniek in Duitsland Dit heb ik op eigen kosten gedaan omdat de zorgverzekeraar dit niet wilde betalen. Hier kreeg ik aandacht, werd gehoord, werd mijn lijf weer schoongemaakt d.m.v. een panchakarma kuur en kwam ik in een veel betere gezondheid weer thuis. Misschien was mij dit ook wel in Nederland gelukt maar had het de zorgverzekeraar veel meer geld gekost. Ik heb mijn oncologisch arts dit ook verteld maar daar had ze geen aandacht voor. Ik ben nu 7 jaar verder. Wordt nog iedere dag geconfronteerd met de gevolgen van de zware chemo, heb vervelende neuropathie in handen en voeten. Ik ben ervan overtuigd dat wanneer men open had gestaan voor mijn vragen ik nu in een betere conditie zou zijn,

Allereerst een vast aanspreekpunt (nu was mijn oncologische verpleegkundige bezig met nieuwbouw) misschien een aanspreekpunt bij de zorgverzekeraar om je problemen mee te bespreken. Verder zou er een goed programma moeten komen voor na de behandelingen. In mijn derde ziekenhuis was wel zoiets voor handen maar werd ik niet op die mogelijkheid gewezen , er werd zelfs verteld dat de zorgverzekering dit niet zou betalen. Ik ben best mondig maar was toch te moe om alles na te gaan. Het meeste heb ik gehad aan een 2 weekse kuur in een Ayurvedische kliniek in Duitsland Dit heb ik op eigen kosten gedaan omdat de zorgverzekeraar dit niet wilde betalen. Hier kreeg ik aandacht, werd gehoord, werd mijn lijf weer schoongemaakt d.m.v. een panchakarma kuur en kwam ik in een veel betere gezondheid weer thuis. Misschien was mij dit ook wel in Nederland gelukt maar had het de zorgverzekeraar veel meer geld gekost. Ik heb mijn oncologisch arts dit ook verteld maar daar had ze geen aandacht voor. Ik ben nu 7 jaar verder. Wordt nog iedere dag geconfronteerd met de gevolgen van de zware chemo, heb vervelende neuropathie in handen en voeten. Ik ben ervan overtuigd dat wanneer men open had gestaan voor mijn vragen ik nu in een betere conditie zou zijn,