Wat is het idee?
Ik gebruik inmiddels al ruim 10 jaar testosteron suppletie als gevolg van het syndroom van Klinefelter. Nu bijna 2 jaar geleden ben ik over gegaan van tostran gel, wat trandermaal opgenomen word door de huid heen naar sustanon, wat ik intramusculair injecteer. Middels mijn aanvullende verzekering word via de werkgever welliswaar de eigen bijdrage op de ampullen vergoed, maar eerlijk gezegd snap ik nog steeds niet waarom het middel sustanon, wat uiteindelijk goedkoper is in zij totaliteit, niet volledig vergoed word.
Het verschil op jaarbasis:
In geval van Tostran gel gebruikte ik dagelijks 80 mg, wat gelijk stond aan 4 ml gel. Er zit 60 ml in een flacon en 1 flacon kost € 37,47. Er zijn 24,33 flacons per jaar nodig, in kosten: € 911,65
In geval van sustanon, reken ik het uit inclusief de spuitjes, naalden etc.
Per 18 dagen (1 dosering) kost dit € 11,74. Per jaar heb je dan 20,28 doseringen. Als ik dit uitreken, dan kost dit € 238,06 per jaar. Een voordeel van zo'n € 700,-. Toch zit er op elke ampul sustanon van € 3,41, dus per jaar € 69,12 per jaar. Echter is sustanon veel voordeliger dus in kosten, helemaal wanneer je dit zelf kan injecteren ten aanzien van de transdermale methodiek.
De vraag is dan ook; waarom kan een middel die uiteindelijk voordeliger is, toch "duurder" voor de patiënt door de eigen bijdrage op het geneesmiddel? Waarom word hier dan niet standaard de uitzondering op gemaakt?