Toegankelijkheid zorgverleners.

Zorgverleners worden gecontracteerd door zorgverzekeraars. Hierbij zullen een aantal aspecten door de verzekeraars meegenomen worden.

Volgens mij is toegankelijkheid van de praktijk daar geen onderdeel van. In ieder geval lees ik op social media regelmatig dat dit niet het geval is. Dit geldt met name voor rolstoelers (handbewogen of elektrisch). Waar tegenaan gelopen wordt is: Te hoge drempels (bouwnorm is max. 2 cm), hellingen voor de deur waardoor je niet zelfstandig de deur kunt openen, zware deurdrangers dus niet zelf naar binnen kunnen. Te krappe praktijkruimte of gangen.

Ondanks dat Nederland het VN handvest al jarenlang heeft ondertekent is er weinig veranderd. Het zou goed zijn als bij de contractering van zorgverleners ook de toegankelijkheid wordt meegenomen.

Samen met velen uit de samenleving vind ik de invloed van de farmaceutische industrie te groot in de regelgeving en toegestane behandelwijzen, waardoor bewezen efficiënte en goedkopere behandelwijzen tegengewerkt of verboden worden.

Kijk naar de behandeling met bacteriofagen van resistente bacteriën, dit is meerder keren op de tv geweest. Maar de farmacie heeft de toepassing die al lang in Georgië succesvol is kunnen blokkeren.

Zelf heb ik 12-1-2020 een hartinfarct gehad en ben gedotterd met 2 stents. De hartmedicatie bestond uit 6 medicamenten met hun bijwerkingen. Ik kwam een half jaar later in contact met iemand die me strophanthus adviseerde. Ik gebruik nu alleen nog Strophanthus en Ginkgo Biloba en heb geenklachten. De Exelsheet met mijn medicamenten gebruik en de invloed op cholesterol over de eerste tijd kan ik u toesturen, als u geïnteresseerd bent kan ik u ook de resultaten van het jaarlijkse bloedonderzoek doen toekomen.

Ik heb totaal geen klachten met dankzij het gebruik van Strophanthus, kosten 50 Euro per half jaar voor mij maar ik moet voor een recept naar een van de weinige Duitse artsen die dit middel nog kent.

Ik kan ook een bijlage over Strophanthus meesturen, maar er is veel over dit middel op internet te vinden. De homeopathische D4 verdunning is wel in Nederland te bestellen maar daar heb ik geen ervaring mee.

Verder heb ik goede ervaringen met homeopathie, maar dankzij mevrouw Borst mag er niet meer vermeld worden waarvoor een homeopathisch middel gebruikt kan worden. Verder kan ieder weldenkend mens begrijpen dat het standard dubbelblind onderzoek ongeschikt is voor een homeopathisch middel dat bij de specifieke symptomen van een patiënt moet passen. Het is natuurlijk wel mogelijk om de effectiviteit van een homeopathische behandeling te vergelijken met de werking van een placebo door een deel van de patiënten een placebo te geven wat dan onafhankelijk van de behandelaar door een computer random bepaald wordt.

Onder het mom van de mensen tegen zichzelf te beschermen worden effectieve middelen verboden en durven artsen ze niet voor te schrijven omdat ze dan hun bevoegdheid kunnen verliezen.

Geachte,
Ik heb vernomen dat gehoorapparaten winkelketen Beter horen onder beheer CQ eigendom is van Zilveren Kruis.
Beter horen heeft nu hoorapparaten waarbij de achtergrondgeluiden worden weggefilterd. Maar deze vallen niet onder de vergoeding van Zilveren Kruis.
Aangezien ik al jaren bij u verzekerd bent, vraag ik me af waarom hier ook geen vergoeding op zit.
Ik ben hier namelijk heel erg mee geholpen Ik heb al andere apparaten uitgeprobeerd die wel onder de vergoeding vallen, maar die helpen echt niet. Weggegooid geld, er gaan onbekend aantal euro verloren door niet gebruikt. Mensen doen het dan toch maar, omdat er vergoeding word betaald, maar vaak slecht in gebruik. Hoorapparaaten worden veel te duur verkocht.
Voor mij zou het een hele opluchting zijn als ik deze apparaten mocht aanschaffen en daar dus ook enigszins vergoeding voor krijg. 
Met vriendelijke groet

J.van der Werf

Er wordt op het ogenblik veel gesproken over tandarts wel of niet in het basispakket.

Naar mijn idee zijn de tandartsen zelf ook schuldig aan het feit dat deze zorg niet meer in het basispakket zit.

Bij mijn vorige tandarts, halfjaarlijkse controle en tandsteen verwijderen was ik 35 euro kwijt.

Omdat praktijk overgenomen is en deze tandarts ook een mondhygiënist in dienst heeft ben ik elk half jaar 130 euro kwijt.

Ik heb nooit om die mondhygiënist gevraagd, wordt je opgedrongen.

Deze tandarts werkt zo toen ik er naar vroeg.

zo zorgen ze er zelf voor dat de kosten de pan uitrijzen.

zorg toegankelijk, administratie minder (er wordt  nu gesteld dat 30-40 % van de tijd verloren gaat aan documenteren wat er gedaan is) koppelen van de diverse gegevensdatabases zodat bijvoorbeeld de huisarts kan zien wat de neuroloog heef gedaan) de AVG eisen moeten herbezien

Ik zou zeggen dat we ervoor moeten zorgen dat we de zorg toegankelijk houden voor iedereen. Maar er zijn wel genoeg mogelijkheden om te bezuinigen op simpele dingen. Dus inderdaad eerder vermeld, maak gewoon lange termijn afspraken met zorgverleners en verzekerden. Voorkom het jaarlijks shoppen tussen de aanbieders en maak het aanbod gewoon gelijk. Maak dan gewoon een universele menukaart waar mensen zich voor kunnen bijverzekeren. 

Dan zou ik er ook voor pleiten om de specialistische zorg in Ziekenhuizen zo te organiseren dat je bepaalde handelen het beste kunnen gebeuren in een bepaald ziekenhuis of kliniek. Dus niet overal alles proberen te doen. Niet doelmatig en efficient.

Voor medicijnen zou ik zeggen dat er een universeel systeem moet komen voor uitgifte van recepten, bestellen en uitgifte. In mijn ervaring is er nu vaak een Babylonische spraakverwarring tussen specialist, huisars en apotheek, die daarnaast ook nog een eigen IT omgeving hebben om dingen te herhalen, bestellen of juist om te annuleren. Als patiënt moet je je dan zien te redden met een Chatbot om het juiste medicijn te bemachtigen. 

Daarnaast denk ik dat er wel een administratieve laag uit kan in de keten als we de zorgverlener weer gewoon gaan vertrouwen in zijn handelingen en hem niet voor 3 verschillende partijen zijn handelingen laten vastleggen. Met daar bovenop natuurlijk weer een laag met managers om dat nog eens extra te controleren.... 

Dus maak het eenvoudiger, eenduidiger en zorg dat de zorgverlener weer kan doen waar hij voor opgeleid is... 

Proberen om de zorg betaalbaar te houden. Naar mijn idee kan er op verschillende punten bezuinigd worden:

– het elk jaar terugkerende circus van nieuwe afspraken met zorgverleners (wel/geen contract ), gewijzigde vergoedingen, heel veel reclame voor alle keuzes die men maken kan, wat kost dat allemaal wel niet. Bovendien ziet de patiënt door de bomen het bos niet meer.

– Onnodige zorg schrappen: waarom moet bijvoorbeeld de podotherapeute per se twee keer per jaar mijn voeten beoordelen? Na 35 jaar reuma wordt het echt niet beter. Dat kost op jaarbasis meer dan € 200 voor de podotherapeute, waar ik met 10 minuten klaar ben en de pedicure die mij 6 keer per jaar mag behandelen krijgt maar € 25 per behandeling. Belachelijk dat voor het echte werk maar € 150 per jaar wordt betaald en voor de beoordeling meer dan € 200. Kortom, onnodige bureaucratie afschaffen.

Dat alles maar kunnen kiezen in je zorgverzekering is ook een wassen neus. Dat je je niet voor zwangerschap verzekert als je ouder bent en als je jonger bent, verzeker je je niet voor ouderdomskwalen, dat is grote onzin. Uiteindelijk moeten we alle zorg met z’n allen opbrengen. Bovendien geeft het ook enorme keuzestress en zien mensen door de bomen het bos niet meer.

Protocollen vereenvoudigen en bureaucratie afschaffen.

Mensen kunnen zelf ook wat aan preventie doen en dan niet alleen de levensstijl. Ze moeten op tijd beginnen met hun woning geschikt maken zodat als er lichamelijke mankementen komen je niet direct overal hulp bij nodig hebt omdat je een ontoegankelijk huis hebt. Ook hulpmiddelen zouden veel meer gepromoot moeten worden. Laat mensen in bijvoorbeeld een thuiszorgwinkel allerlei dingen uitproberen. Daar heb je beslist minder thuiszorg voor nodig, bv kousen aantrek hulpmiddelen, oogdruppelhulpmiddelen en zo zijn er voor heel veel problemen wel hulpmiddelen. Zo kunnen mensen langer zelfstandig blijven, dat is alleen maar prettig.

De zorg kan  veel efficiënter. Door darmkanker heb ik de afgelopen jaren veel met een ziekenhuis te maken gehad en vooral het controletraject was zeer frustrerend. Ik zat elke keer tegenover een andere overbelaste casemanager of arts in opleiding die zich niet de tijd gunde mijn dossier te bekijken. Daardoor zag niemand dat ik bij die kleine groep kankerpatiënten hoorde bij wie die kanker nooit in het bloed te zien is geweest en zag ook niemand dat er nog akties openstonden. Ze hadden zelden tijd om vragen te beantwoorden en zelfs het nabespreken van onderzoeken schoot er vaak bij in. En doordat ik telkens tegenover een ander zat, kreeg ik ook nogal wat tegenstrijdige informatie. Bijvoorbeeld over een operatielitteken dat bleef trekken kreeg ik te horen dat er:
(1) niets aan te doen was
(2) opereren en een matje de enige oplossing was
(3) littekenweefsel wegsnijden de enige mogelijkheid was
(4) dat ik het zelf maar moest masseren
Afspraken waren dus pure tijdverspilling, zowel voor mij als voor de betrokken medewerker. 

Het zou volgens mij voor iedereen prettiger en efficiënter zijn om patiënten een vaste contactpersoon te geven aan wie de patiënte desgewenst per e-mail vragen kan stellen en een patiënt alleen naar het spreekuur te laten komen als daar concrete aanleiding voor is. Uitslagen kunnen gewoon in het dossier van de patiënt gezet, net zoals controleplannen en dergelijke. En maak een groter deel van het dossier toegankelijk voor de patiënt zodat die thuis rustig na kan lezen wat er met de behandelaar besproken is en wat die behandelaar daarover in het dossier heeft genoteerd.

Om de zorg betaalbaar te houden moeten we mensen mobiliseren en leefstijlverandering promoten. Gebruik het advies van Malcom Gladwell, de Tipping point: creëer een epidemie. We hebben gezien in negatieve zin wat een epidemie kan aanrichten, gebruik het nu in positieve zijn. Promoot de kenmerken van de Blue Zones zoals natuurlijk bewegen, gezond eten, prop je niet vol, eet met mate, omzien naar elkaar, naar je dierbaren, vrienden en maatschappelijke contacten, zingeving (waarvoor kom jij, je bed voor uit), rust op gezette tijden etc. In deze moderne tijd met al haar verleidingen is het best moeilijk om je hier aan te houden.

Het Japanse eiland Okinawa is zo'n Blue Zone waar mensen meer dan 100 jaar gezond oud worden. Na de 2de Wereldoorlog werd er in het zuiden van het eiland een Amerikaanse marinebasis gevestigd met de Amerikaanse way of living. Bij de inheemse eilandbewoners ging daar de leeftijd drastisch naar beneden. Opvallend is dat in het onherbergzame noorden, waar de Amerikanen niet gevestigd waren o.a. in Ogimi de mensen nog steeds gezond en wel heel oud worden.

Conclusie, het is deksels moeilijk om aan al die kenmerken te voldoen, maar ik denk dat je het stap voor stap moet doen en met enige regelmaat. van die kenmerken toepassen.en er moet gewenning plaats vinden. Maak van je eigen locatie en woning een kleine Blue Zone, alle kleine beetjes helpen. Wellicht wordt die metaforische kleine sneeuwbal een lawine. M.i. zorgt dat de zorgkosten betaalbaar blijven!

Zorgkosten moeten omlaag en zorg moet toegangkelijker en efficienter worden.