Ja, lijkt me iets voor de bedrijfsarts. Had al in juni een soort brief gevraagd maar dat moet nu nog komen...

Roger Je zou verwachten dat de personeelsafdeling of inderdaad een bedrijfsarts hier een rol zou kunnen spelen. Of zou je dat juist liever niet willen hebben?  

De werkgever moet openstaan voor nieuwe ideeën. Een paar dagen meelopen op een afdeling is hier een goed instrument voor.

Gezondere verse maaltijden in de kantines

Mogelijkheid tot sporten na het werk. Niet iedereen heeft hier budget voor dus als de werkgever de mogelijkheid biedt kan iedereen sporten

Bij ziekte niet de leidinggevende maar de bedrijfsarts laten bepalen wat er aan de hand is en deze met de zieke laten kijken wat op welk moment mogelijk is. En de werknemers laten weten dat ze ten aller tijden zelf ook naar de bedrijfsarts mogen zonder tussenkomst van de werkgever. Niet iedereen weet dat

Ik werk bij een groot bedrijf. Gevolg is dat er een groot verloop aan teamleiders en projectmanagers is. Als je dus een chronische ziekte(s) hebt, kun je voortdurend alles uitleggen. Ook op de Arbo Unie wordt bezuinigd, dus ook hier ontbreekt de steun. Dit zou ik wel verbeterd willen hebben zonder dat alles bij de werkgever op tafel ligt.

EDolman Je hebt het zo te lezen vooral over conflictsituaties tussen werkgevers en werknemers. Zie je misschien mogelijkheden om zo’n situatie te voorkomen?

En hoe kijk je naar ondersteuning vanuit de werkgever op het gebied van meer bewegen, stoppen met roken en dergelijke?

Correct Halco. Werknemers worden daar onzeker van en gaan zich ondergewaardeerd voelen. Met als gevolg desinteresse voor het werk, minder zelfvertrouwen, twijfelen aan zichzelf etc. Dit wordt vervolgens meegenomen naar de privesfeer en voila we zijn vertrokken.

Een werkgever is verantwoordelijk voor het geestelijk en lichamelijk welzijn van de medewerkers. Helaas worden mondige werknemers maar al te vaak als onwillig weggezet en krijgen te maken met pesterij en ander onheus en onvolwassen gedrag een leidinggevende onwaardig. Tijdige signalering conflictsituaties en gesprekken op gelijkwaardig niveau met begrip en respect voor elkaars persoonlijkheid en inbreng in een organisatie zouden gebruikelijk moeten zijn. Helaas wordt maar al te vaak de hiërarchische kaart gespeeld zonder oog te hebben voor de permanente schade die aan iemands gevoel van zelfwaarde wordt toegebracht en dat in sommige gevallen zelfs met opzet.

Ten Zou je waarde zien in programma's die bijvoorbeeld werkgevers leren om vroege signalen van burn outs te herkennen? Of om op een laagdrempelige manier met elkaar over privé omstandigheden te praten? 

• Burn out of gezondheidsklachten kunnen voortkomen uit werksituatie's maar ook uit prive omstandigheden of een combinatie er van. De rol van de werkgever is m.b.t. de werksituatie uiteraard van belang. Vaak is Arbobeleid in bedrijven "hoog over". Een geschikte leidinggevende richt zich specifiek op de individuele werknemer. Een leidinggevende die ook "oog' heeft voor het welzijn van de medewerker/ster is veel belangrijker dan allerlei dure programma''s. Gewoon gerichte aktie ondernemen als dat nodig is en nadenken hoe je in de werksituatie ook preventief voor de werknemer een veilige en gezonde werksituatie kunt realiseren.  Dat is overigens geen geringe opdracht vanwege de spanninig die er vaak is i.v.m. de korte termijn resulaten die geboekt moeten worden.

Een interessante observatie Mark . Denk je dat dit gebrek aan vertrouwen ook de gezondheid van werknemers beïnvloed?