Is zonder meer een goed initiatief maar wordt de werknemer / mens in het algemeen langzamerhand niet dood gepamperd want waar blijft de eigen verantwoordelijkheid.

De 8 punten zijn zonder meer van belang voor zowel werkgever als werknemer want een zieke werknemer kost gewoon geld maar kort door de bocht ik ben verantwoordelijk voor het lichaam waar ik in leef.

Uiteraard moet een werkgever zorgen voor een veilige werkomgeving, maar een werknemer is ook verantwoordelijk om zich aan de regels te houden. Waarbij het besef er moet zijn dat veiligheidseisen niet alleen gelden op de werkvloer maar ook in privé tijd.

Bewegen; eten en drinken en niet roken vind ik primair toch een eigen verantwoordelijkheid en dat mag je niet op het bordje van de werkgever leggen.

Uiteraard door slechte gewoontes kan een werknemer uitvallen en daar heeft de werkgever last van en stimuleringsmaatregelen zijn dus wel aan te raden maar mocht een werkgever dat niet doen mag de werknemer er zich niet achter “verschuilen”.

Aandacht voor ruimte voor zorgtaken; mentaal welzijn en hulp bij schulden is belangrijk ter voorkoming van uitval maar is dit wel in ieder bedrijf in te regelen.

Nogmaals ik vind het een goed initiatief maar aandacht wat een werknemer zelf kan doen en laten zien wat de mogelijke gevolgen zijn van zijn of haar afhandelen vind ik net zo belangrijk (bewustwording).

Uitstekend idee, maar de realiteit is dat werkgevers in de laatste 50 jaar ( ruwweg sinds 1970) stap voor stap zich minder met de werknemers zijn gaan bezich houden.

Als een van de laatste wapenfeiten als voorbeeld mag gelden, de invoering van de WPT , waarbij de werkgever zich terugtrekt en de eindverantwoordelijkheid naar de werknemer verschuift.

Om de balans erin te brengen: in diezelfde periode hebben werknemers regelmatig zaken naar zich toegetrokken. De verschuiving van verantwoordelijkheden is dus in het poldermodel gerealiseerd.

Met andere woorden, als het goed gaat zou je het gezondheid streven ook samen moeten oplossen.

Het lijkt me dat dit soort zaken in de horeca misschien inderdaad wat minder makkelijk te realiseren zijn Elma . Is er ook geen aandacht voor bijvoorbeeld het verminderen van stress? 

Piter Ebus Was er in je verleden wel aandacht voor de gezondheid van werknemers of speelde dat toen nog helemaal geen rol? 

In de functie van werkgever en werknemer is het enorm schipperen medewerkers gezondheid en een juiste levensstijl aan te leren. 

in de horeca wordt 24 uur gewerkt zijn vaak kleine teams en is samen afspreken om te sporten moeilijk.

Er Is geen eigen bedrijfsarts maar een (telefonische) arbodienst. 

Wachtijden zijn enorm in de zorg waardoor zieke werknemers veel te lang ziek zijn.

preventief, leefstijl , gezondheid klinkt prachtig maar daar lijkt geënt op apps, programma’s, abonnementen..

waarom voorziet een basis zorgverzekering niet in een jaarlijkse check, een simpel bloedonderzoek, een griepprik, een mentale check. De samenleving zijn we samen maar wel 24 uur per dag .

De werkgever kan verantwoordelijk zijn voor veel zaken maar niet voor alles.

Ben gepensioneerd. Mijn vorige werkgever ( Avans Hogeschool) had persoonlijke gezondheid niet hoog in het vaandel staan.

Ik werk niet meer dus geen antwoord

ja zelfs fruit is gratis beschikbaar, maar eigenlijk wel bedoeld voor als je zelf je appel of banaan bent vergeten mee te nemen, het moet ook niet te gek worden, je moet zelf ook wel dingen meenemen, dus ik neem zelf altijd stukken wortel en Skyr of kwark met granola mee.

Zo te lezen is jouw werkgever al heel goed bezig J-W ! Al zijn er nog altijd kleine verbeteringen mogelijk. Is er misschien ook fruit op je bedrijf beschikbaar? Dat zou misschien een gezonde snack zijn tijdens je wandeling. 

Ik werk bij een groot bedrijf, dat veel aandacht heeft voor veiligheid en gezondheid. Ons motto is bijvoorbeeld: “we werken veilig, of we werken niet”. Voor de 8 punten die door ZK zijn opgesteld is bij ons (heel) veel aandacht, soms samen met de branche-organisatie.
Gezond eten en drinken: ik maak nauwelijks gebruik van het bedrijfsrestaurant (<1x/maand, altijd wandelen in de pauze), maar als ik dat dan doe, wil ik toch ook wel een kleine snack. Wat mij betreft zou dat op overheidsniveau moeten worden ingeregeld, door invoering van een vet- en suikertax, zodat ongezonde snacks duurder worden en je eerder geneigd bent tot gezonde alternatieven.

Niet roken op het bedrijventerrein: ik rook zelf niet, maar misschien wel de vrije keuze laten, helpt soms toch ook wel psychisch.
Alleen op punt bewegen zou mijn werkgever het volgende beter kunnen doen: ik fiets elke dag 12 km heen en terug, ondanks dat ik een lease-auto heb. Eigenlijk zouden fietsers op veel meer fronten voorrang moeten krijgen, zoals voldoende fietsenstalling, maar ook omkleedmogelijkheden, kledingkluisjes, douches etc. Dat is allemaal wel aanwezig, maar als er iets mee is (bijvoorbeeld een losse vloertegel), duurt het weken voor dat is opgelost. Blijkbaar heeft dit toch niet voldoende aandacht bij facilitaire dienst, ze zouden dit dezelfde dag nog moeten oplossen, en voorrang moeten geven op het vegen van de parkeerplaats.